Θάλεια Ματίκα: «…Εύχομαι το 2017 να είναι πιο τυχερό για τη χώρα μας…»

Αποτελώντας διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος τρόμου του Χένρι Τζέιμς, το θεατρικό έργο του Τζέφρι Χάτσερ παρουσιάζεται, σε σκηνοθεσία του Δημοσθένη Παπαδόπουλου, στο θέατρο Άνεσις,  έως τις 31 Ιανουαρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 9 το βράδυ.

Η Θάλεια Ματίκα χάνεται στη δίνη των αισθήσεων και των  παραισθήσεων, και μιλά για το έργο και για τα συναισθήματά της για τη σημερινή Ελλάδα.

Μιλήστε μας για το έργο και για το μυθιστόρημα, πάνω στο οποίο βασίστηκε.Βασισμένος στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Χένρι Τζέιμς, ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος κάνει έναν ελεύθερο προσωπικό συνειρμό πάνω στις υπαινικτικές ιδέες του συγγραφέα για το πραγματικό και το υπερπραγματικό. Μία γκουβερνάντα αναλαμβάνει χρέη παιδαγωγού σε μία απομονωμένη έπαυλη. Ο γοητευτικός της κύριος τής έθεσε έναν όρο: να μην τον ενοχλήσει ποτέ. Γοητεύεται από τη γνωριμία με τη μικρή της μαθήτρια, ενώ, ύστερα από δύο μέρες, γνωρίζει και τον νεαρό μαθητή της, που επιστρέφει από το σχολείο, στο οποίο φοιτούσε, αποβεβλημένος, εξαιτίας της διαγωγής του. Σταδιακά, η γκουβερνάντα αρχίζει να βλέπει φασματικές – ή μήπως όχι; – παρουσίες που δεν γνωρίζει και καταλήγουν να γίνουν για την ίδια εμμονή.

Πώς το προσεγγίζει ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος;Με ευαισθησία, τρυφερότητα, σκληρότητα, φαντασία. Ένα παραμύθι για ενήλικους που, άλλοτε, είναι ρομαντικό και, άλλοτε, εφιαλτικό. Ο καθένας μπορεί να κάνει τους δικούς του συνειρμούς πάνω στην ιστορία που παρακολουθεί, χωρίς να είναι ποτέ σίγουρος για το τι συμβαίνει πραγματικά. Η υποκειμενική αντίληψη είναι διαφορετική για κάθε έναν από τους ήρωες που εμφανίζεται επί σκηνής. Κατά τη διάρκεια της παράστασης, κάτι ανάλογο φαντάζομαι ότι θα ισχύει και για το σώμα των θεατών. Πρόκειται για ένα αινιγματικό θρίλερ για δυνατούς λύτες.

Ανάμεσα σε τι ακροβατεί η παράσταση;

Ανάμεσα στο πραγματικό και το υπερπραγματικό, την αίσθηση και την παραίσθηση, την αγωνία, την υπαινικτικότητα και τον ίδιο τον φόβο του θανάτου. Το τρομακτικό στο έργο δεν είναι η ύπαρξη των φαντασμάτων, αλλά ότι οι καταπιεσμένοι εαυτοί των ηρώων εμφανίζονται και οι ήρωες τούς αποκαλούν φαντάσματα.

Σκιαγραφείστε μας τους ήρωές της.Η γκουβερνάντα διακρίνεται για το πολύ δυνατό ένστικτο του καθήκοντος και για τον πολύ υψηλό δείκτη συναισθηματικής ευφυΐας. Γύρω της, συμβαίνει κάτι οξύμωρο. Περιστοιχίζεται από χάρτινους ήρωες, οι οποίοι, ίσως, είναι πιο αληθινοί από τη φαινομενική πραγματικότητα. Είναι μία καταπιεσμένη γυναίκα, που έχει μεγαλώσει σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον πουριτανισμού και έχει γαλουχηθεί με ακραίες συντηρητικές αντιλήψεις. Όταν φτάνει στην έπαυλη, γοητευμένη από τον κύριο του σπιτιού, ο οποίος είναι απών, οι φοβίες της βγαίνουν στην επιφάνεια, προσωποποιημένες στα άτομα που την περιβάλλουν: δύο παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, και τη γηραιά οικονόμο του σπιτιού.

Πώς εξελίσσεται η πλοκή του έργου;

Εκεί που κάτι αισθάνεσαι να ολοκληρώνεται, κάτι αρχίζει, και το αντίστροφο. Ένας λαβύρινθος σκέψεων, συναισθημάτων και δράσεων που ακροβατούν ανάμεσα στον ρεαλισμό και το υπερβατικό. Όλα εξελίσσονται σαν ένα άγριο και εφιαλτικό παραμύθι μέσα στο ερωτικά και σεξουαλικά καταπιεσμένο μυαλό της ηρωίδας. Ο φόβος. Η καταπιεσμένη επιθυμία. Ο τρόμος μπροστά στη συναισθηματική σύνδεση. Η σεξουαλική επιθυμία. Ο πουριτανισμός. Τα κοινωνικά και θρησκευτικά “πρέπει”. Οι ψυχαναλυτικοί καθρέφτες. Η πολλαπλότητα του εαυτού. Το κακό μέσα μας. Το κακό στον άλλον. Οι προβολές.

Πώς αισθάνεστε για τη σημερινή Ελλάδα;Αισιόδοξα θλιμμένη. Εύχομαι το 2017 να είναι πιο τυχερό για τη χώρα μας.

Τι χρειαζόμαστε πραγματικά σε αυτήν τη δύσκολη φάση;

Συσπείρωση και ομαδικό πνεύμα.

Ταυτότητα παράστασηςΜετάφραση – σκηνοθεσία – μουσική επιμέλεια: Δημοσθένης Παπαδόπουλος, σκηνικά: Σταύρος Λίτινας, κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη, εικαστική επιμέλεια: Αλίνα Αναστασιάδη, φωτογραφίες: Μελίνα Δόσιου, video – trailer: Filmotomy. Παίζουν: Θάλεια Ματίκα, Ιάσων Παπαματθαίου.

Βρείτε το άρθρο στο http://www.naftemporiki.gr/story/1191603/thaleia-matika-euxomai-to-2017-na-einai-pio-tuxero-gia-ti-xora-mas