Συνήθως, αυτοί που μπαίνουν μπροστά και αναλαμβάνουν τα ηνία είναι άνθρωποι που έχουν λιγότερη επαφή με αυτό που λέμε αλήθεια, μια βαθύτερη πίστη και έναν ακλόνητο κώδικα ηθικών αξιών. Κάπου υπάρχει ένα κενό. Κάπου εκεί υπάρχει και μια πίστη που δεν ξέρω κατά πόσο πατά σε γερές βάσεις.

Το ατομικό επίπεδο, όσο κι αν ακούγεται κοινότοπο, είναι το μόνο πεδίο στο οποίο μπορεί κανείς να ενεργήσει και να κρατήσει μια αισιοδοξία και μια πίστη και να μπορέσει έτσι να επηρεάσει μια μεγαλύτερη ομάδα, και αυτή με τη σειρά της μια πιο μεγάλη κι έτσι να γίνει ίσως κάτι.

Φαντάζομαι ότι υπάρχει αφύπνιση, τουλάχιστον στον περισσότερο κόσμο. Συμβαίνουν τραγικά πράγματα γύρω μας με τα οποία ερχόμαστε σε επαφή καθημερινά πια, που έχουν ξεπεράσει τα όρια του ανθρώπινου, σε φρικιαστικό βαθμό.

Ο έρωτας, η αγάπη είναι από τα μεγαλύτερα πράγματα με τα οποία μπορείς να ασχοληθείς στη ζωή και δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα μέσα στη μέρα χωρίς να υπάρχει λίγος χώρος για μια μικρή σκέψη που να αφορά σε αυτόν. Είτε διαβάζοντας, είτε βλέποντας μια ταινία, είτε ακούγοντας μουσική, είτε περπατώντας σε ένα πολύ ωραίο μέρος. Είναι μια διέξοδος από το πραγματικό.

Ο έρωτας βοηθά να αντιληφθούμε τις παραπάνω διαστάσεις της ζωής. Σε βγάζει από τις γραμμές που ορίζουν τα πράγματα. Εμένα προσωπικά μπορεί να μου δώσει απίστευτη δύναμη και πνευματικά και σωματικά σε στιγμές που, αν δεν υπήρχε, μπορεί να μην μπορούσα να σηκωθώ δυο εβδομάδες από το κρεβάτι.

Δύο είδη έρωτα υπάρχουν. Είτε ένας ανεκπλήρωτος, όπου όμως έχει υπάρξει κάτι δυνατό και πολλά υποσχόμενο, είτε μια αγάπη πραγματική που έχει ευοδωθεί. Όχι μια μέτρια κατάσταση, ποτέ. Είναι το απόλυτο στα πράγματα. Αυτό μας κινεί. Κι όταν μιλάμε για κάτι απόλυτο και το κακό συναίσθημα που θα προκύψει από αυτό, φοβάμαι ότι θα είναι το ίδιο απόλυτο.

Ο άνθρωπος έχει αρετές και έχει και πολύ κακές, τερατώδεις πλευρές. Εκεί έχει να κάνει με τον δρόμο που επιλέγει. Είναι η φύση του ανθρώπου τέτοια. Δεν είναι συγκλονιστικός ο χαρακτήρας της Μήδειας; Κι όμως, διαπράττει το μεγαλύτερο έγκλημα.

Μόνο αντιφάσεις έχει ο δυτικός κόσμος. Και από την άλλη, υπάρχουν και εκείνοι που είναι απόλυτα πιστοί στο δόγμα τους, αλλά είναι με λάθος δόγμα. Και λες: τι κρίμα να μην υπάρχει ένα δόγμα που να εξυπηρετεί την ανθρωπότητα και εκεί να δούμε τους πιο φανατικούς;».

*Η Ιωάννα Παππά πρωταγωνιστεί με τους Τάσο Ιορδανίδη, Άρη Λεμπεσόπουλο, Νίκο Πουρσανίδη και Πέμυ Ζούνη στο κλασικό σαιξπηρικό αριστούργημα «Άμλετ», στο θέατρο «Άνεσις»

Διαβάστε ξανά το άρθρο